Rabu, 30 Desember 2009

MIYABI

waktu nulis ieu carita sabenerna kuring ge teu nyaho saha miyabi teh, etaweh saprak, ditipi raribut miyabi rek datang ka urang, atuh moni rame,saha miyabi teh, tisaprak harita jelema kolot jeung budak, tukang ojeg jeung tukang hayam nyarekelan hape pake gprs ngadonlod miyabi, ari geuning heeuueeh moni golis jeung ih da nyaah teuing geulis-geulis daek kikituan.

pas kabeneran, uing teh ngiuhan di emper toko isuk-isuk basa rek indit digawe, da hujan moni gede pisan, kuring cicing nungguan hujan rada raat di emper toko, hujan teh gede pisan moni ngagebret, teu lila torojol deuoh aya motor datang, sarua rek nungguan hujan raat, manehna rada jibrug baraseuh, kahujanan, tuluy muka jas hujan jeung helmna, manehna ngawanohan" hujan teh gede pisan nya kang" ditembalan ku kuring" enya ieu ge geus 15 menitan uing didieu" kabeneran kuring teh mawa koran, aya tulisan miyabi meuni gede, pas eta jelema ningali matana kerung, bari nanya"gambar saha eta kang?" "ieu miyabi tea, urang jepang", ceuk kuring.

manehna ngahuleng rada lila, tuluy ngaluarkeun foto dina dompetna, " kang sarua teu fotona" kuring ngarenjag, geuning heueuuh katempo eta foto miyabi teh hareupeun imah jeung manehna bari ngalahun budak, asa teu percaya kuring nyanya kamanehna" ari amang jeung miyabi teh dulur lain" manehna nembalan "lain dulur kang , manehna mah awewe kuring, nu ayeuna di jepang, arana mah , minah, naha diganti jadi miyabi"

tuluy manehna carita, sabaraha taun katukang, manehna teh kawin jeung minah tea,kembang desa panggeulisna, kusabab pagawean manehna mah ngojeg atuh rasiko sapopoe teh mindeng teu mahi, akhirna mah eta minah teh ngalamar, gawe, kabeneran da loba perusahaan, pamajikanana nu arana minah katarima di perusahaan jepang, digawena mah cenah ngan jadi tukang beberesih aliyas kelining servis, kusabab rajin, naek pangkat cenah jadi opis girl, pelayan di kantor tea, sabab pamajikan akang mah geulis atuh loba pagawe raresepun pisan ka bi minah tea.

akhirna mah kadirektur urang jepang ge nyahoeun, yen minah teh rajin jeung geulis, awewena tukang ojeg, nepikeun akhirna ditarik jadi karyawan, bagian operator, nepi ka akhirna jadi super piser sagala, padahal pamajikan akang teh kan lulusan esde, 

sakali deui cenah minah teh kapilih kudu pindah gawe ka jepang, akang sabenerna mah beurat ngaleupaskeun manehna teh, kusabab keukeuh peuteukeuh hayang ka jepang atuh akang teh ngijinan weh, geus dua taun nu mere beja atawa surat, padahal manehna teh boga hape tapi tisaprak indit karak lima kali nelepon, bejana mah geunah cenah gawe di jepang teh, tuluy kusabab urang jepang mah teu puguh manggil aran minah teh, manehna ganti aran jepang, nyaeta Maria asalana ti jawa, jadi katelah bi minah teh mariya ozawa, padahal hartina mah minah atawa maria asal jawa, jawa barat tea.

keur nambahan ongkos balik ka lembur, bejana mah salian di gawe dipabrik teh, bi minah teh cenah dadagangan, ari di jepang teh tiris jadi manehna teh dagang Mie ayam, laku pisan, da beda mi ayam jepang jeung sunda mah, ngonahan mie ayam ti sunda, salian ti mie ayam , bi minah teh dagang surabi sagala, jadi dua dagangannana teh nya emih nya surabi, kadang urang jepang teh sok meuli duanana mi jeung surabi, bari nyebut kieu" pesan Mi ya , surabi juga ya" ditembalan ku pamajikan " Ya Mi ya surabi" ceuk jepang na nembalan " Ok Mi ya bi" jadi katelah deui eta bi minah teh Miyabi alias minah urang jawa, ari urang jepang mah, nyebutna teh Miyabi alias Maria Ozawa" teu lila aya sora telepon sasada, euuh telepon jelema tadi sasada, tah kang ieu manehna nelepon" manehna asik nelepon, ari kuring mah buru-buru kana motor da hujan geus raat, beeer weh deui ngajugjug kota Karawang, biasa ngejar setoran, ngocoblak hareupeun budak"  he  he  he  he

mang obed tea, 

jembatan cinta (bridges of love)

kusabab mulai tahun 90-an aya tivi sawasta, ercetei, tepei, jeung esceteve, ditambah aya deui nu arana vicidi, atuh nu lalajo film dicikampek teh jiga na ngurangan, eta weh, mimitina satudio teh nu di puter film esek-esek, artisna sally marcelina, kiki fatmala, jrr. eta deui eta deui nu di puter teh, akhirna mah, nulalajo teh bosen jigana da filem na teu baraleg, geus kitu jigana loba teuing pake mesum eta satudio teh, sabab nu lalajo teh lain hayang ningali filem tapi nyabakan nu lalajo filem gigireunana, ditambah beuki kalotor, maenya pas lalajo filem james blo'on, aya beurit santung sagala ngilu lalajo, korsina mulai rareod, palapona laleupas, filemna barutur akhirrna mah eta satudio jeung palasa jeung merdeka teh euweuh nu ngalalajoan, krut-krut weh bangkrut , satudio dijeiun lapang batminton jeung resepsi tapi teu lila, terusna mah bejana rek di jieun swalayan, merdeka dirubuhkeun tinggal ngarungkunuk taneuh tempat ngamgon embe jeung hayam, di pager ku seng butut, palasa disulap jadi pertokoan, nu ngajual baju jeung rental pe'es, ditambah ayeuna geus ngajegir hareupeun palasa teh jembatan nu kacida panjangna nu disebut jembatan layang, ngan nu rada aneh teh, ari jembatana mah biasana paragi liwat mobil jeung kendaraan lain, 

ieu mah mun peuting loba pisan barudak ngora marejeng di luhur jembatan marake motor jeung kabogohna, bari teu eraeun patangkeup-tangkeup malah aya nu ciuman sagala. beda deui mun malem juma'ah nu bobogohan nana saeutik, tapi gelo na teu kira-kira, maenya ngadon ngadu pamatuk di luhur jembatan, bari teu eraeun aya mobil gandengan liwat, mun dihandapna eta mah khusus nu beuki bencong , eta ge bejana, dihandap mah cenah paragi bencong mejeng.

kusabab loba nu bobogohan di luhur jembatan jeung handapeunana, ti saprak harita eta jembatan katelahna"JEMBATAN CINTA", kusabab geus euweuh deui tempat nu ngonah paragi bobogohan di cikampek, kapan ayeuna mah geus teu aneh mun loba jelema atawa barudak ngora bobogohan teh di kamojing, kebon kembang, walahar, situ buleud jeung kota bukit indah, malah kabejakeun di kebon kembang mah aya nu gencet sagala, padahal nu bobogohan mah kabeh ge garencet maenya pajauh-jauh, emang nguseup kudu pajauh-jauh.

kusabab kitu mindeng eta ge satpol pepe ngagerebeg nu bobogohan di kamojing jeung bic mah malah kuat diiber-uber sagala, heeuh da arana budak ngora, majar teh resep cenah bobogohan di uber satpol pepe mah.


ditulis ku mang obed tanggal 29 desember 2009, jam 17.00, di tukangeun Cikampek emol

perum geriya citra persada, dawuan timur, cikampek, nuhun ah

JEMBATAN CINTA (LOVE BRIDGES)

Baheula mah teu aya eta jembatan teh, ngan sababaraha taun katukang jembatan teh ngajembat motong kota cikampek, tepatna hareupeun palasa tea, nu ayeuna geus teu pararuguh patut wujudna. kabiasaan barudak ngora kapan ari malem minggu mah sok pada arulin dieta hareupeun palasa, komo jaman kuring sakola, kira-kira taun 90-an,ramena teu kira-kira di eta palasa teh, loba jelema pisan nu lalajo jeung ulin doang, saukur nempoan gambarna, lumpat ka beulah kulon aya deui gedong bioskop nu arana, satudio, didinya oge sarua tempat ngeceng jeung nempoan gambar film, ari nu karolot jeung urang lembur mah resep pisan ka film india, dicikampek mah nu sarua jeung bioskop rivoli senen teh nyaeta bioskop merdeka, khusus muter film indihe jeung film silat samacam film jaka sembung, si pitung, pak sakerah, jeung sajabana, pokonamah rame pisan mun malem minggu di cikampek jaman harita mah tinggal pilih jeung aya duitna.